Οι μέρες αυτές έχουν κάτι παράδοξο. Ναι μεν μένουμε σπίτι, αλλά μαζί μας κάθονται στον καναπέ ο φόβος, η αγωνία και η συνεχής ροή δυσάρεστων πληροφοριών που δεν μας αφήνουν στιγμή να χαλαρώσουμε. Το σπίτι δεν είναι πια ένα καταφύγιο ηρεμίας όπου μπορούμε για λίγο να «εξαφανιστούμε» από όλους και όλα, αλλά για τους περισσότερους από εμάς έχει γίνει και «σπίτι» και «γραφείο» και «εστιατόριο» και «σινεμά» και «καφέ», εδώ έχουμε συγκεντρώσει όλες τις δραστηριότητες που κάποτε κάναμε σε πολλά και διαφορετικά μέρη.
Παρά τις δυσκολίες, όμως, μπορούμε για λίγα λεπτά κάθε μέρα να απομονωθούμε σε ένα ήρεμο δωμάτιο του σπιτιού, να «κάνουμε ησυχία» και να αφιερωθούμε στον εαυτό μας. Στο βιβλίο του «3 minutes a méditer – 3 minutes chaque jour et tout change», (3 λεπτά διαλογισμού- 3 λεπτά κάθε μέρα και όλα αλλάζουν, εκδ. L’iconoclaste/France culture) ο Γάλλος ψυχίατρος Christophe André προτείνει 40 ασκήσεις διαλογισμού για να έρθουμε σε επαφή με τον βαθύτερο εαυτό μας και να αποδεχτούμε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
Μία από αυτές έχει ως στόχο να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε την ακατάπαυστη ροή σκέψεων που μας βασανίζει. Κάτι που συμβαίνει πολύ έντονα αυτές τις μέρες. Οι σκέψεις αυτές δεν θα σταματήσουν «αλλά θα πάρουμε μια απόσταση από αυτές. Θα τις παρατηρήσουμε, αλλά δεν θα τους παραδοθούμε, δεν θα τις ακολουθήσουμε. Θα τις αφήσουμε να περάσουν», λέει ο ειδικός.
Η άσκηση είναι η εξής:
-Μένουμε ήρεμοι.
-Παρατηρούμε την αναπνοή μας.
-Παρατηρούμε όλη αυτή την «πολυλογία» των σκέψεών μας.
-Προσπαθούμε να ανοίξουμε το πνεύμα μας προς όλες τις κατευθύνσεις.
-Δεν μπαίνουμε στη διαδικασία να σταματήσουμε τις σκέψεις, αλλά αποδεχόμαστε συνειδητά την ύπαρξή τους.
-Στη συνέχεια παρατηρούμε συνειδητά την αναπνοή μας, το σώμα μας, τους ήχους, τον κόσμο που μας περιβάλλει.
-Το ότι οι σκέψεις μας βρίσκονται στο κέντρο όλων αυτών είναι οκ, δεν μας δημιουργεί πρόβλημα.
-Κάθε φορά όμως που αισθανόμαστε ότι αυτές οι σκέψεις επιβάλλονται στα πάντα, ανοίγουμε το πνεύμα μας στο σύνολο της εμπειρίας που βιώνουμε αυτή τη στιγμή.
-Δεν προσπαθούμε να τις διώξουμε, αλλά δεν θέλουμε να βρίσκονται (μόνο αυτές) στο επίκεντρο της συνείδησής μας.
-Σε τακτά χρονικά διαστήματα, «ανοίγουμε» τον εαυτό μας στις αισθήσεις μας, στην αναπνοή μας, στο σώμα μας, στους ήχους γύρω μας.
* Και μην ξεχνάμε ότι έρευνες έχουν δείξει πως ο διαλογισμός μειώνει το στρες και την ανησυχία, προάγει την συναισθηματική ισορροπία, αυξάνει την συγκέντρωση, μας βοηθά να κατανοήσουμε τον εαυτό μας και τις ανάγκες του, να καταπολεμήσουμε εθισμούς, να κοιμόμαστε καλύτερα, μειώνει την αρτηριακή πίεση, ενώ μακροπρόθεσμα προστατεύει από ασθένειες που έχουν να κάνουν με τη μνήμη.
