Η σχέση μας με το φαγητό είναι σύνθετη. Σίγουρα τα παραπάνω κιλά δεν είναι συνάρτηση μόνο του πώς τρώμε. Στο βιβλίο Οι Σκέψεις που μας Αδυνατίζουν (Les pensées qui font Maigrir, εκδ. Albin Michel), η Γαλλίδα ψυχολόγος Eudes Séméria φέρνει στο φως μια άλλη διάσταση, που συχνά υποτιμούμε στην προσπάθειά μας να αδυνατίσουμε και αυτή δεν είναι άλλη από τη σχέση με τον εαυτό μας αλλά και με την οικογένειά μας. Η επιτυχία μιας δίαιτας δεν εξαρτάται μόνο από τη θέλησή μας ούτε από το πρόγραμμα διατροφής, αναφέρει η ίδια. Πολύ σημαντικό ρόλο παίζει και η θέλησή μας να ελέγξουμε τον εαυτό μας, ως υπεύθυνοι ενήλικες.
Εμείς και η οικογένειά μας
Στην πρώτη συνεδρία, η ειδικός εξετάζει τη σχέση που έχουμε με την οικογένειά μας, τον ρόλο μας σε αυτή, το αν βοηθάμε ή δεχόμαστε βοήθεια κ.ά., συνδέοντας όλα τα παραπάνω με την επιτυχία μας στην απώλεια βάρους. «Είναι πολλοί οι σιωπηροί παράγοντες που λαμβάνουμε υπόψη μας χωρίς να το συνειδητοποιούμε. Προτού ξεκινήσει κάποιος την προσπάθεια να χάσει βάρος, πρέπει να τα έχει ξεδιαλύνει όλα αυτά», επισημαίνει. Ειδικότερα, αναφέρει ως παράδειγμα μια παχύσαρκη κοπέλα 20 ετών που της ζήτησε ψυχολογική βοήθεια, ώστε να χάσει τα περιττά κιλά της. Όλα τα μέλη της οικογένειάς της ήταν παχύσαρκα, ήταν δεμένα μεταξύ τους, το φαγητό ήταν ένα δώρο που απολάμβαναν γενναιόδωρα, επομένως η δυσκολία της κοπέλας να αδυνατίσει συνδεόταν με τη σχέση που είχε αναπτύξει με το φαγητό από την παιδική της ηλικία και στην ερμηνεία που έδινε ασυνείδητα: αν αδυνάτιζε μόνο εκείνη, θα απομακρυνόταν από τους δικούς της, θα κατάφερνε κάτι που εκείνοι δεν είχαν πετύχει. Και μέρος της ενηλικίωσής μας είναι να «σκοτώσουμε» όσα προσδοκούν οι άλλοι από εμάς και να είμαστε υπεύθυνοι για τον εαυτό μας.
Εμείς και οι άλλοι
Η Séméria αναφέρει έναν παράγοντα που χρησιμοποιείται λανθασμένα ως επιχείρημα για την απώλεια βάρους και δεν μας βοηθά: Η εικόνα των άλλων για εμάς, που όμως δρα ως μια μορφή ψυχολογικής πίεσης. «Η κοινωνία μας λέει “πρέπει να είστε αδύνατοι”» εξηγεί η ειδικός. Όμως, όπως συμπληρώνει, το ζήτημα του βάρους, των τροφών που επιλέγουμε να καταναλώσουμε δεν εξαρτάται από την εικόνα που έχει η κοινωνία για εμάς, είναι κάτι προσωπικό. «Το ζήτημα δεν είναι αν οι άλλοι θα μας κρίνουν όμορφα ή όχι, αλλά του να νιώθουμε εμείς καλά, να είμαστε σε αρμονία με τον εαυτό μας».
