Μπορεί να το έχεις διαπιστώσει και η ίδια χωρίς να χρειαστείς να σου το επιβεβαιώσει καμία έρευνα. Την ώρα που εκείνος γεμάτος αυτοπεποίθηση και ενθουσιασμό σου λέει να κατέβετε το δύσβατο μονοπάτι που οδηγεί σε μια ερημική παραλία και εσύ το ακολουθείς ενώ η καρδιά σου τρέμει ότι θα γλιστρήσεις, θα στραμπουλήξεις το πόδι σου ή θα πεταχτεί κανένα φίδι…
Γιατί σε εκείνον αρέσει η περιπέτεια και σε εσένα όχι και τόσο; Σίγουρα δεν είναι θέμα χαρακτήρα, το έχεις υποψιαστεί αυτό. Είναι θέμα φύλου αφού πράγματι οι άνδρες απολαμβάνουν να ρισκάρουν περισσότερο πράγμα που το επιβεβαιώνει και η επιστήμη. Η διάθεσή τους να είναι πιο άνετοι με τα ρίσκα αντανακλώνται μάλιστα σε όλες τις αποφάσεις της καθημερινότητας.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο HSE της Ρωσίας και από το Max Planck Institute ανακάλυψαν πώς συνδέεται ο ανθρώπινος εγκέφαλος και οι διαφορές των φύλων με τη στάση μας απέναντι στον κίνδυνο.
Σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Frontiers in Neuroscience με βάση τα ευρήματα της εν λόγω μελέτης διαπιστώθηκε ότι οι άνδρες είναι εκ φύσεως και λόγω του τρόπου λειτουργίας του εγκεφάλου τους, πιο πρόθυμοι να πάρουν ρίσκα από τις γυναίκες. Αυτό μάλιστα μπορεί να έχει αντίκτυπο και στη συνολική ευεξία και ψυχολογία τους. Παρακάτω θα μάθεις γιατί.
Το πείραμα:
Τριάντα πέντε άτομα συμμετείχαν στο πείραμα. Από αυτούς, 15 ήταν γυναίκες. Το πρώτο τεστ αφορούσε την επιλογή ενός αριθμού κουτιών (από τα 100), καθένα από τα οποία προσέφερε χρηματική ανταμοιβή. Το ένα, όμως, από τα επιλεγμένα κουτιά περιείχε μια «βόμβα»: οι συμμετέχοντες θα έχαναν όλα τα κέρδη τους.
Το δεύτερο και το τρίτο τεστ ήταν σε μορφή ερωτηματολόγιο. Η Κλίμακα Barratt Impulsiveness Scale ήταν ένα τεστ που μετρούσε πώς το καθέ άτομο αξιολογούσε την ικανότητά του να επιδεικνύει αυτοέλεγχο, ενώ η Κλίμακα Ανάληψης Κινδύνων Ειδικής Τομέας (DOSPERT) έδειξε πόσο πρόθυμο ήταν ένα άτομο να αναλάβει δράση ανάληψης κινδύνου και πώς αξιολόγησε τα πιθανά κέρδη και ζημίες που προκύπτουν από αυτήν.
