Το μυαλό μας είναι όλη μέρα σε λειτουργία… Είτε αναλώνεται σε σκέψεις που σχετίζονται με το παρελθόν είτε προγραμματίζει/ οραματίζεται το μέλλον. Φτιάχνει ιστορίες που αφορούν την υγεία μας, τα οικονομικά μας, την οικογένεια μας ή ακόμα και ιστορίες γύρω από το τι μπορεί να σημαίνει το βλέμμα του ανθρώπου που μας έφτιαξε τον πρωινό μας καφέ.
Συχνά μπορεί να μην είμαστε καν συνειδητοί του εσωτερικού μονολόγου που έχουμε γύρω από αυτές τις ιστορίες και είναι τόσο σημαντικό να μπορούμε να τις αντιλαμβανόμαστε, καθώς αυτές οι ιστορίες είναι μεγάλη πηγή στρες στην ζωή μας.
Ο λόγος για αυτό κρύβεται σε αυτό που ονομάζουν οι νευροεπιστήμονες αρνητική προκατάληψη (negativity bias), η τάση που έχουμε να δίνουμε περισσότερο προσοχή στις αρνητικές παρά στις θετικές μας εμπειρίες. Εξελικτικά αυτός ο μηχανισμός μας βοήθησε στην επιβίωση, καθώς ο εγκέφαλος μας ήταν πάντα έτοιμος να εντοπίσει μια ενδεχόμενη απειλή πολύ πιο εύστοχα απ΄ ότι μια επιβράβευση. Σήμερα όμως, αυτός ο μηχανισμός που μας κληροδότησαν οι πρόγονοι μας δεν είναι πολύ λειτουργικός για εμάς πάντα.
Oι σύγχρονες μελέτες δείχνουν ότι 8 στους 10 Αμερικανούς βιώνουν στρες στην καθημερινότητα τους και δυσκολεύονται ιδιαίτερα να χαλαρώσουν το σώμα και το πνεύμα τους, γεγονός που τους θέτει σε υψηλό κίνδυνο ανάπτυξης προβλημάτων που σχετίζονται με την καρδιά, εγκεφαλικό ή άλλων ασθενειών.
Σε μελέτη του 2014, οι ερευνητές Wilson and Reinhard, ανέλυσαν δεδομένα από 11 μελέτες και βρήκαν ότι 146 φοιτητές που συμμετείχαν προτιμούν να κάνουν ηλεκτροσόκ στον εαυτό τους από το να περάσουν 6/15 λεπτά μόνοι τους, με τις σκέψεις τους στο εργαστήριο. Σε μια άλλη μελέτη του 2010 ο ερευνητής Killingsworth με τους συνεργάτες του κατέληξαν ότι ένα μονίμως περιπλανώμενο μυαλό, είναι ένα δυστυχισμένο μυαλό.
Διάβασε τα ευρήματα της, αλλά και πώς μπορεί να μας βοηθήσει ο διαλογισμός στο thenotebook.gr
