Η συγκατοίκηση σήμερα, είναι ένα θέμα που διχάζει πολλές γυναίκες-και άνδρες. Ίσως η καραντίνα να επίσπευσε την απόφαση αυτή για πολλά ζευγάρια που δεν είχαν σκοπό να συγκατοικήσουν-τουλάχιστον όχι ακόμη- και κατ’επέκταση έφερε τις σχέσεις τους αντιμέτωπες με μια πραγματικότητα καθημερινής ρουτίνας που έχει μεν τα θετικά αλλά και τα αρνητικά της.
Εμείς ανατρέξαμε στις πρόσφατες έρευνες για να δούμε κατά πόσο επηρεάζει η “πρόωρη” συγκατοίκηση την μελλοντική πιθανότητα διαζυγίου ή χωρισμού και τα αποτελέσματα ακόμη μας ωθούν να διατηρήσουμε όσο περισσότερο μπορούμε την ανεξαρτησία του χώρου μας.
Τη δεκαετία του 1970, μόνο ένα ελάχιστο ποσοστό – μικρότερο του 0.2 %- του Αμερικανικού πληθυσμού συζούσαν με τους συντρόφους τους. Σήμερα ο αριθμός αυτός έχει φτάσει κοντά στο 15% στις ηλικίες 18-34 με βάση την έρευνα που διεξήχθει από το Διεθνές Ινστιτούτο Gurrentz το 2018.
Με βάση τις έρευνες που ακολούθησαν, σχεδόν τα 2/3 των γυναικών (64%) έχουν συγκατοικήσει με το ζευγάρι τους, κάποια στιγμή στη σχέση τους, ενώ πιο πρόσφατα στοιχεία δείχνουν πως το ποσοστό αυτό σήμερα αγγίζει το 70%. Τα νούμερα αυτά υπερδιπλασιάστηκαν σε σύγκριση με το 1987 και με άλλα λόγια, το φαινόμενο της συγκατοίκησης πρό γάμου από σπάνιο, έγινε το πιο σύνηθες.
Όταν τα νούμερα συγκατοίκησης άρχισαν να αυξάνονται εκθετικά, οι επιστήμονες εξέτασαν τα πλεονεκτήματα ή τα μειονεκτήματα, με βάση την προοπτική της σταθερότητας στην περίπτωση του επερχόμενου γάμου. Σαφώς και δε σκοπεύουν όλοι όσοι συγκατοικούν να παντρευτούν- και ούτε χρειάζεται- αλλά πολλοί επιλέγουν την συγκατοίκηση ως δοκιμαστική περίοδο πριν πάρουν τη “μεγάλη απόφαση” για μια “μονιμότερη” δέσμευση.
Η ιδέα της δοκιμαστικής συμβίωσης, μπορεί όντως να αυξήσει και τη σταθερότητα στο γάμο, μιας και όταν βλέπεις πως τα πράγματα πηγαίνουν καλά αποφασίζεις να προχωρήσεις, ενώ όταν δεν υπάρχει κοινή γραμμή, ήρθε η ώρα να πείς ένα μεγάλο thank you next και να αναζητήσεις αλλού το lovestory της ζωής σου.
Όμως οι έρευνες των προηγούμενων δεκαετιών, υποστήριζαν ακριβώς το αντίθετο. Αυτή η βασική σύγχιση λογικής και επιστημονικών ερευνών έχει προκαλέσει ερωτηματικά επι του θέματος. Η αλήθεια είναι πως η ιδέα του γάμου είχε διαφορετική βαρύτητα και υπόσταση πριν 30 χρόνια σε σχέση με σήμερα και ίσως ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τη συνθήκη του γάμου σήμερα έχει αλλάξει τα δεδομένα.
Όντως, σήμερα τείνουμε να πιστεύουμε πως η συγκατοίκηση προ γάμου, προστατεύει -υπο μια έννοια- τη μελλοντική του σταθερότητα. Αυτή η πεποίθηση σχετίζεται άμεσα με τη μεγάλη αλλαγή που έχει παρατηρηθεί στον τρόπο επιλογής της συνθήκης του γάμου πλέον. Ίσως να μπορούμε να πούμε πως έχουμε ωριμάσει λίγο με το πέρασμα του χρόνου και πως είναι πολύ δυσκολότερο για μια γυναίκα ή και για έναν άντρα να παντρευτεί, χωρίς να έχει όλα τα κουτάκια των προϋποθέσεών του “τικαρισμένα”.
Το μεγάλο ερώτημα όμως παραμένει. Ενέχει η συγκατοίκηση κινδύνους που μπορεί να οδηγήσουν σε διαζύγιο; Πρόσφατες έρευνες δείχνουν πως ακόμη -αν και σε μικρότερα ποσοστά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια- η συγκατοίκηση συμπεριλαμβάνει αυτό το ρίσκο.
Αυτό όμως, σαφώς και δε σημαίνει πως όλα τα ζευγάρια που συζούν πριν το γάμο, μετέπειτα χωρίζουν, ούτε πως το να μη συγκατοικήσεις με τον σύντροφό σου προσφέρει αέναη εγγύηση σταθερότητας στη σχέση σου. Είναι απλώς μια ένδειξη με βάση τα δεδομένα, τα οποία δείχνουν πως στην πάροδο όλων των χρόνων έρευνας επι του θέματος, οι πιθανότητες διαζυγίου είναι 1,3 φορές υψηλότερες για τις γυναίκες που συγκατοικούν πριν το γάμο.
Οι νοοτροπίες και οι επιλογές μας αλλάζουν και αναδιαμορφώνονται διαρκώς. Κινούμαστε – ή μάλλον θα έπρεπε να κινούμαστε- προς ένα πλαίσιο ελευθερίας στην όποια επιλογή συντρόφου καθώς και στο θέμα γάμος και δέσμευση-μονογαμία.
Η αντίληψη που επικρατεί για το θέμα “γάμος” έχει ήδη αλλάξει, όπως άλλωστε δείχνουν και οι έρευνες. Τόσο η συνθήκη του γάμου όσο και της συγκατοίκησης είναι ξεκάθαρα προσωπικές επιλογές και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να προστατεύεις σε κάθε κατάσταση τον εαυτό σου και τα θέλω σου και να αφήσεις τον δυναμισμό και την ανεξαρτησία σου να σε οδηγήσουν σε ό,τι κι αν επιλέξεις.
Και ας είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και ας παραδεχτούμε πως αν είναι να χωρίσεις, σίγουρα θα υπάρχουν πολλοί επιπλέον λόγοι που θα σε οδηγήσουν εκεί και η “πρόωρη” συγκατοίκηση σίγουρα δε θα έχει αποκλειστικά όλη την ευθύνη.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΘΕΜΑΤΑ
- Γιατί οι single γυναίκες ζουν περισσότερο; #έρευνα
- Πώς ο ακτιβισμός νίκησε τις selfies
- Απομόνωση: Κι αν είναι ο νέος μας εθισμός
