Λίγο πριν υποδεχθούμε το καλοκαίρι, εξακολουθούμε να διατηρούμε τον ρομαντισμό της άνοιξης, ο οποίος εντείνεται μέσα από τα βιβλία που μας κρατούν συντροφιά τις τελευταίες ημέρες της εποχής. Τώρα που ο καιρός είναι πιο γλυκός, το μόνο που χρειαζόμαστε είναι μία αναπαυτική πολυθρόνα κήπου στο μπαλκόνι μας και ένα από τα βιβλία που ξεχωρίσαμε μέσα στον Μάιο.
ΑΜΗΧΑΝΙΑ του Richard Powers (εκδ. Gutenberg)
Παρακολουθούμε τη σχέση ενός πατέρα με τον εννιάχρονο αυτιστικό γιο του μετά τον θάνατο της συντρόφου του. Μια σχέση που εξελίσσεται μέσα από μια σειρά πειραματικών επιλογών του πρώτου. Σκοπός του, να μπορέσει να καταλάβει, να μεγαλώσει τον γιο του, αλλά και να τον υποστηρίξει. Κυρίως το τελευταίο. Κάποιες στιγμές πολύ συγκινητικό και επιστημονικά τεκμηριωμένο.
ΤΟ ΣΑΡΑΚΙ της Λάιλα Μαρτίνεθ (εκδ. Carnivora)
Αν έπρεπε να διαβάσετε ένα βιβλίο ετούτη την άνοιξη, ας είναι αυτή η νουβέλα. Δυνατή, σκληρή, ποιητική και σαν να έχει γραφτεί με το πιο σκοτεινό ξόρκι από το χέρι μιας αρχαίας μάγισσας, που δεν ήθελε να μας φοβίσει, αλλά να μας ξυπνήσει από έναν αληθινό εφιάλτη. Θα το σκέφτεστε για καιρό. Ίσως αλλάξει και τον τρόπο που βλέπετε το σπίτι σας και ό,τι θεωρείτε ως τέτοιο.
ΜΑΥΡΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ του Σέρκο Φατάχ (εκδ. Νήσος)
Με πολεμικό, ταραγμένο φόντο τα ’70s στη Μέση Ανατολή, ο συγγραφέας αποτολμά να ρίξει φως σε μια κατάσταση που ακόμα είναι σαν καζάνι που κοχλάζει, ενώ το υγρό που βράζει ήδη χύνεται.
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΟΜΟΡΦΗ της Ann Napolitano (εκδ. Ψυχογιός)
Η οικογένεια ως ένας θόλος που μπορεί να τραυματίζει, αλλά και να θεραπεύει, αν η αγάπη δοθεί χωρίς προϋποθέσεις και αστερίσκους στα μέλη της. Με αυτό καταπιάνεται η Napolitano κάνοντας μια αφιέρωση στις Μικρές Κυρίες.
Ο ΘΟΡΥΒΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ της Μάργκαρετ Άτγουντ (εκδ. Ψυχογιός)
Λίγοι ξέρουν ότι η Άτγουντ γράφει και ποίηση. Εδώ συγκεντρώνονται πολλά από τα θέματα που την απασχολούν, όπως ο χρόνος που περνάει, τα σώματα, τα γηρατειά, το τέλος, η ταλαιπωρημένη φύση, αλλά και το χιούμορ της.
ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΑΛΑΚΑ της Virginie Despentes (εκδ. Στερέωμα)
Η σημαντική Γαλλίδα συγγραφέας και κινηματογραφίστρια, μετά τον θρίαμβο της τριλογίας του Βερνόν Σουμπουτέξ, επέστρεψε με μια σειρά από επιστολές που
σκάβουν στις σημερινές ανθρώπινες σχέσεις τόσο απολαυστικά, αληθινά και άσεμνα, που δεν μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο από το να τη σεβαστείς ξανά.
Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΛΕΥΚΟΣ του Mohsin Hamid (εκδ. Ψυχογιός)
Πώς θα έμοιαζε ο κόσμος αν ξυπνούσαμε μια μέρα διαφορετικοί και μεταμορφωμένοι, αν χρειαζόταν να αντικρίσουμε εμείς οι ίδιοι εκ νέου τον εαυτό μας κατά πρόσωπο, αλλά και να αντιμετωπίσουμε εκείνους που μας έβλεπαν ως διαφορετικούς;
ΑΣΤΕΙΟ του Γιάννη Παλαβού (εκδ. Ίκαρος)
Αν δεν έχετε ανακαλύψει τη συγγραφική ικανότητα του Παλαβού, αυτή η επανέκδοση των διηγημάτων του είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία. Ο συγγραφέας βουτά το μελάνι του σε μια τεχνητή λίμνη στην ημιορεινή μακεδονική ενδοχώρα με μια πολύτιμη δικαιοσύνη.
ΣΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ της Katharina Volckmer (εκδ. Ποταμός)
Ένας απολαυστικός, τρομερά αστείος μονόλογος ενός αιδοίου μπροστά στον γυναικολόγο που δεν αφήνει τίποτα ασχολίαστο. Τα ξεσηκώνει όλα με ένα νέο είδος τολμηρότητας που δεν ξέραμε ότι έχουμε ανάγκη. Διαβάστε το!
ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ του Sebastian Barry (εκδ. Ίκαρος)
Ο πέντε φορές υποψήφιος για το Βραβείο Booker συγγραφέας συνεχίζει να παραμένει ανήσυχος και διεισδυτικός. Εδώ καταπιάνεται με τα συγκαλυμμένα εγκλήματα της ιρλανδικής εκκλησίας.
ΝΙΚΗΤΡΙΑ ΣΚΟΝΗ του Κώστα Καλτσά (εκδ. Ψυχογιός)
Όλοι μιλούν γι’ αυτό το μυθιστόρημα που πατάει με σιγουριά και αφηγηματική δεξιοτεχνία στη σύγχρονη ελληνική Ιστορία. Ακολουθούμε τρεις γενιές μιας οικογένειας, από το τέλος της Κατοχής και το ξέσπασμα του Εμφυλίου μέχρι τις παραμονές του διχαστικού δημοψηφίσματος του 2015 για τη διάσωση της χώρας.
ΧΟΛΙ του Stephen King (εκδ. Κλειδάριθμος)
«Δεν μπόρεσα ποτέ ν’ αφήσω τη Χόλι Γκίμπνι να χαθεί. Υποτίθεται πως ήταν ένας δευτερεύων χαρακτήρας στον Κύριο Μερσέντες, κι αυτή πήγε κι έκλεψε το βιβλίο και μου ‘κλεψε και την καρδιά. Η Χόλι είναι καταδική της». Αυτά λέει ο King για την ηρωίδα του και ίσως είναι το μόνο που χρειάζεται να ξέρετε. Του έχουμε… τρομακτική εμπιστοσύνη.
ΦΥΓΟΔΙΚΟΣ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ της Ισμήνης Καρυωτάκη (εκδ. Ποταμός)
Εν έτει 1972 σε μια πόλη της Ηπείρου, έχει γκρεμιστεί το άγαλμα της πρώην Βασίλισσας Φρειδερίκης, ενώ στον τοπικό κινηματογράφο παίζεται η ταινία Κατήφορος με τη Ζωή Λάσκαρη. Δύο ήρωες, ένας άντρας και μια γυναίκα, συγκρούονται με αυτό το πολιτικό και χρονικό background με όσους τρόπους μπορούν. Βιβλίο που απέσπασε το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το 2023.
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΟΝΕΙΡΟ του Pedro Almodovar (εκδ. Διόπτρα)
Διηγήματα που δεν λειτουργούν ως συμπληρωματικά των ταινιών του. Έχουν λόγο ύπαρξης και ανακάλυψης, ακόμη και αν κάποιος αναγνώστης δεν λατρεύει τις ταινίες του. Αν όμως το κάνει, τότε θα τα αγαπήσει και θα παρασυρθεί και από αυτές τις ιστορίες.
