ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ

Ταπεινή εργαζόμενη μητέρα μεταμορφώνεται σε αδίστακτο τιμωρό και προστάτη των αδυνάτων στην νιοστή επανάληψη μιας πασίγνωστης ιστορίας εκδίκησης, έκδηλα κακότεχνη και νοηματικά επίπεδη.

Η περσινή δημιουργία του Χιροκάζου Κόρε-Έντα, φετινού νικητή των Καννών με το «Shoplifters», διακόπτει τα οικογενειακά του δράματα, σπάζει όμως και την ερμητική φεστιβαλικότητα, διευρύνοντας το σινεμά του και παραδίδοντας ένα διαχρονικό μεταφυσικό θρίλερ.

O Kαίσαρας της κριτικής της ιταλικής κεντροδεξιάς αναλαμβάνει τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι και παραδίδει ένα τυπικό του, οργανωμένο παραλήρημα, γεμάτο ιδέες, αισθητικά ελεύθερο, διαλεκτικά προβληματισμένο και, γοητευτικά, προβληματικό.

Δυο χρόνια μετά το «La La Land», ο Ντάμιεν Σαζέλ ξανασυνεργάζεται με τον Ράιαν Γκόσλινγκ και με έμπνευση το πρώτο ταξίδι του Νιλ Άρμστρονγκ στο φεγγάρι το 1969, πραγματοποιεί ένα μεγάλο, τρυφερό βήμα στην καριέρα του.

Η επιστροφή του Βρετανού ηθοποιού Πάντι Κόνσινταϊν στη σκηνοθεσία μετά τον πολυβραβευμένο «Τυραννόσαυρο», είναι ένα λειτουργικό αλλά αρκετά σχηματικό δράμα για έναν πυγμάχο που βλέπει έναν σοβαρό τραυματισμό να έχει οδυνηρές συνέπειες για τον ίδιο και την οικογένειά του.

Στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, 15 χρόνια μετά τον πόλεμο, μια ομάδα βετεράνων, με εμφανή τα σημάδια του πολέμου, από διαφορετικές πλευρές της Γιουγκοσλαβικής σύγκρουσης, συγκεντρώνονται από μια ειρηνευτική οργάνωση για να μοιραστούν τις εμπειρίες του πολέμου, και να προσπαθήσουν να ξαναχτίσουν τη χαμένη εμπιστοσύνη μεταξύ τους. Η συναισθηματική φόρτιση είναι μεγάλη καθώς παλιές έχθρες επανέρχονται στην επιφάνεια, αλλά οι συμμετέχοντες σταδιακά μαθαίνουν να ξεπερνούν αυτά που τους χωρίζουν και καταφέρνουν να βρουν ένα είδος κατανόησης και σεβασμού ο ένας για τον άλλο, ή τουλάχιστον ένα είδος ανοχής, παρά τις αιματοχυσίες του παρελθόντος.

Μέσα από την ιστορία ενός κατά συρροή δολοφόνου που ανατρέχει στο 12ετές «έργο» του, ο Λαρς φον Τρίερ καταποντίζεται στην παγίδα της κενής πρόκλησης και του σοκ, με την αλαζονεία εκείνου που πιστεύει πως αυτό που μόλις παρέδωσε είναι ένα έργο ζωής, αντί για μία μεγαλόσχημη ανακύκλωση βίας, κοινοτοπίας και μιας άβολης απόπειρας σαρδόνιας απολογίας για όσα (υπερβολικά) του έχουν κατά καιρούς προσάψει.

Περισσότερο ταγμένο στην ιστορία του και την πορεία των ηρώων της, παρά στις προεκτάσεις της και τις ταξικές διαφορές της γαλλικής κοινωνίας, το αστυνομικό φιλμ του Νταβίντ Ελοφέν διατηρεί την καλή παράδοση που έχει το είδος στη χώρα.

Η Κιτ (Άννα Σοφία Ρομπ), μία δύστροπη έφηβος, καταλήγει στο μυστηριώδες οικοτροφείο Μπλάκτγουντ, όταν η θερμόαιμη φύση της παρεκτρέπεται και η μητέρα της αποφασίζει ότι δεν μπορεί να τη χειριστεί άλλο. Μόλις καταφθάσει, κάνει τη γνωριμία της εκκεντρικής διευθύντριας Μαντάμ Ντουρέτ (Ούμα Θέρμαν) και συναντά τις λιγοστές υπόλοιπες μαθήτριες: τέσσερις νεαρές με ταραχώδες παρελθόν. Καθώς περιηγούνται τους λαβυρινθώδεις διαδρόμους του σχολείου, οι συμμαθήτριες ανακαλύπτουν ότι το Μπλάκγουντ κρύβει ένα παλιό μυστικό με βαθιές ρίζες στο μεταφυσικό.

Στρυφνή αλλά και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα αργεντίνικη ταινία από τις Κάννες του 2016, απευθύνεται σε σκληροτράχηλο φεστιβαλικό κοινό το οποίο και θα επιβραβεύσει με τις αρετές της.