Φαντάσου την παρακάτω σκηνή: Πηγαίνεις να βγάλεις το μεσημεριανό σου από το ψυγείο στη δουλειά και βλέπεις τον συνάδελφό σου να στέκεται δίπλα στο νεροχύτη. Χαμογελάς, σχολιάζεις τον καιρό, ίσως λες κάτι για το πόσο γρήγορα περνά ο χρόνος, ρωτάς πώς ήταν το Σαββατοκύριακο του, στο οποίο σου απαντά «Καλό, ευχαριστώ και το δικό σου;» Φεύγεις χωρίς να ξέρεις κυριολεκτικά τίποτα άλλο γι’ αυτούς. Ή μήπως όχι;
Ενώ η πεζή κουβέντα έχει κακή φήμη επειδή είναι επιφανειακή και συχνά άβολη, η έρευνα δείχνει ότι μπορεί στην πραγματικότητα να σου πει περισσότερα για ένα άτομο από ό,τι νομίζεις. Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Warwick διαπίστωσαν ότι η σύντομη, φαινομενικά ασήμαντη επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων έχει μεγάλη και σημαντική επίδραση στην κατανόηση της προσωπικότητας του άλλου.
Στη μελέτη τους, 338 συμμετέχοντες έκαναν ένα τεστ προσωπικότητας και ένα τεστ IQ προτού συνδυαστούν με άλλο άτομο και είτε τους είπαν να μην επικοινωνούν είτε να μιλήσουν μέσω ψηφιακών chat boxes. Στη συνέχεια συμμετείχαν σε εργασίες ως ομάδα. Αυτές ήταν εργασίες placebo, που σημαίνει ότι το αποτέλεσμα ήταν άσχετο. Στην πραγματικότητα, οι ερευνητές ήθελαν να μάθουν τις πεποιθήσεις των συμμετεχόντων σχετικά με πτυχές της προσωπικότητας του παρτενέρ τους.
Διαπίστωσαν ότι όσοι κουβέντιαζαν πριν από τους εργασίες αυτές μπορούσαν καλύτερα να προβλέψουν το IQ και την προσωπικότητα του παρτενέρ τους. «Είναι δύσκολο να μην συμπεράνουμε ότι η κουβέντα έχει μία σαφής επίδραση στη συμπεριφορά και στις απολαβές. Με άλλα λόγια, η κουβέντα έχει σημασία», γράφουν οι ερευνητές.
Σημειώνουν ότι οι συμμετέχοντες δεν γνώριζαν ποια ήταν τα καθήκοντα που επρόκειτο να ολοκληρώσουν, πράγμα που σημαίνει ότι δεν είχαν κανένα κοινό έδαφος για να συζητήσουν. Στην πραγματικότητα, οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενες λέξεις στις συνομιλίες περιελάμβαναν «ναι», «χαχα» και «εντάξει». «Αυτό που γίνεται αμέσως αντιληπτό είναι πόσο φαινομενικά άσχετες μπορεί να είναι αυτές οι συζητήσεις με μεγάλους αριθμούς από «ok» και «χαχα» μαζί με ξαφνικές παρεκβάσεις σε θέματα όπως τα χρυσόψαρα και οι εξετάσεις […] που απεικονίζουν την πολύ γενική και τετριμμένη φύση της κουβέντας», λένε οι ερευνητές. Κι όμως, αυτές οι συζητήσεις για κατοικίδια και άλλα άσχετα θέματα φάνηκαν να αποκαλύπτουν αρκετά.
Γενικά, διαπιστώθηκε ότι όσοι χρησιμοποιούσαν μεγαλύτερο αριθμό λέξεων και «λέξεις που προκαλούν περισσότερη διέγερση και κυριαρχία» πιστεύεται ότι ήταν εξωστρεφείς, ενώ όσοι χρησιμοποιούσαν λιγότερες λέξεις και «περισσότερο αφηρημένες παρά συγκεκριμένες» συνδέονταν με νευρωτισμό.
Το σημαντικότερο συμπέρασμα είναι ότι το ένστικτό σου για κάποιον μετά από μια μικρή συζήτηση μαζί του θα μπορούσε να βγει αληθινό. Προφανώς, δεν πρέπει να κάνεις γενικευμένες κρίσεις βασιζόμενοι μόνο σε αυτά που κάποιος σου λέει ότι είχε για μεσημεριανό γεύμα, αλλά αυτή η μελέτη δείχνει ότι το να δίνεις προσοχή στις κουβέντες που ανταλλάσεις με κάποιον μπορεί να σου προσφέρει κάτι πιο βαθύ από το να ενημερωθείς απλά για τη λαχτάρα του για σαλάτα με λάχανο.
«Η ψιλοκουβέντα είναι η πιο συχνή μορφή επικοινωνίας. Αν το small talk αποδειχθεί σημαντικό, τότε είναι δύσκολο να υποστηριχθεί ότι οποιαδήποτε μορφή επικοινωνίας είναι εντελώς χωρίς ανταμοιβή», καταλήγουν οι ερευνητές. Άκου προσεκτικά τι σου λένε οι συνάδελφοι σου και μπορεί να εκπλαγείς με το πόσο καλά τους γνωρίζεις στο τέλος.
